بررسی ابتکارات فقهی سید مصطفی خمینی در باب بیع با رویکردی بر دیدگاههای امام خمینی(س)
طاهر علی محمدی ؛ حمزه نظرپور
چکیده: سید مصطفی خمینی یکی از فقهای توانمندی بود که شاخصه عمده آثار وی، نقد اجتهادی آرای دیگر فقها و حاشیهنگاران، دقّت نظر عمیق و طرح اشکال و پاسخ به اشکالات به صورت علمی است. از جمله ارزشمندترین آثار ایشان که از حیث اسلوب و شیوه بررسی و نقد اجتهادی آرا کم نظیر میباشد، کتاب البیع است که نویسنده در آن بیشتر به طرح نظرات امام خمینی پرداخته و با حریّت فکری خود توانسته گاه نظرات امام را تایید و گاه مورد نقد قرار داده و ردّ کند. شناخت بیع به وسیله آثار آن، اصالت دادن به معاطات در عقود، عدم شمول آیه بیع نسبت به مقوله معاطات، درستی استناد به حدیث سلطنت بر صحّت معاطات، حکومت نداشتن قاعده «لا حرج» بر احکام عقلایی و انتخاب بالاترین قیمت تا روز دفع در باب ضمان و تعیین وضعیت جنسی که تلف شده است، از مهمترین نوآوریها و نظرات اختصاصی ایشان در باب بیع به شمار میروند. در این نوشتار که به صورت توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته، با طرح مقایسهای برخی دیدگاههای دیگر فقها به ویژه نظرات امام خمینی، به بررسی، نقد، تایید یا رد آنها از زاویه دید سیّد مصطفی خمینی پرداخته شده است.
