گزارشی از بازتاب‌های خبری و اظهارنظرها و شکایت اعضای انصراف داده از شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای

شاید بگویید بازی برد- برد است و موفقیت هر کس در گرو موفقیت دیگری است. انسان موجودی حریص است و اگر کسب سود به عنوان ارزش تلقی گردد، بر اساس کسب سود بیشتر گام برخواهد داشت که آفت‌هایی را ممکن است در پی داشته باشد.
یکی از شرطهای استفاده از پورسانت فروش نسل‌های شما، خرید حداقل ۱۰۰ هزار تومان در ماه است. بر اساس اصل حداکثرسازی سود، وقتی زیرمجموعه شما گسترش پیدا کرد، دیگر بازاریابی و فروش جنس که از ابتدا برای آن وارد مجموعه شده بودید، ملاک فعالیتتان نخواهد بود؛ بلکه کسب سود بیشتر میزان شما می‌شود و قاعدتاً با خرید حداقلی (همان ۱۰۰ هزار تومان) به استقبال سود ناشی از فعالیت زیرمجموعه خود خواهید رفت؛ زیرا اگر مبلغ زیادی را بابت خرید اختصاص دهید، باید در فکر فروش جنس خریداری شده باشید که این امر منطقی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا با همان خرید کم شما در دور باقی می‌مانید و سود هنگفتی شاملتان می‌شود و آن وقت است که فروش جنسی که خریده‌اید برایتان بی¬اهمیت می‌شود؛ یعنی بازاریابی نمی‌کنید و فقط خرید می‌کنید. شاید محصولتان را نصف قیمتی که خریدهاید و شاید هم رایگان در اختیار دیگران بگذارید و شاید در خانه انبار کنید و یا حتی دور بریزید؛ و اینجاست که اسراف اتفاق می‌افتد و عرضه و تقاضا مختل می‌شود. دقت کنید اکنون دیگر هدف و ماهیت کسب و کارتان تغییر کرده است.
و اما قسمت تأسف‌بار این قصه جایی است که دانشجوی رشته مهندسی صنایع از درس و دانشگاهش می‌کاهد و بر حضور در دفاتر شرکت می‌افزاید. دانشجویی که کشور برای او میلیون‌ها هزینه کرده است تا شاید قدمی برای صنعت این مملکت بردارد از بی‌نیازی نسبت به مدرکش سخن می‌گوید. دانشجوی کشاورزی که می‌بایست در فکر حل اوضاع نابسامان کشاورزی این مرز و بوم باشد، اکنون به عنوان سرگروه یکی از شاخه‌‌های بازاریابی شبکه‌ای مشغول می‌شود و شاید دانشجوی رشته پزشکی که باید در راستای خدمت به سلامت جامعه و کشورش تلاش کند در اندیشه گسترش تیم فروش محصولات آرایشی و بهداشتی فلان شرکت شبکه‌ای مجاهدت کند!